Ceftriaxon hoort tot de cefalosporine-antibiotica. Cefalosporine-antibiotica doden veel soorten bacteriën.
Artsen schrijven ceftriaxon voor bij kinderen met infecties met bacteriën, zoals:
Artsen schrijven ceftriaxon voor bij sommige infecties met bacteriën.
Bij de meeste infecties worden andere antibiotica eerder in gebruikt. Ceftriaxon wordt alleen gebruikt voor infecties, waarbij de eerste-keuze-antibiotica niet goed werken. Bijvoorbeeld omdat de bacterie ongevoelig is voor deze antibiotica. Ceftriaxon werkt dan vaak wel. Het is een ‘reserve’-antibioticum. Artsen schrijven het zo min mogelijk voor, om te voorkomen dat bacteriën er ongevoelig (resistent) voor worden.
Ceftriaxon wordt gebruikt bij veel verschillende soorten infecties. Zoals bij infecties van lucht- en urinewegen, botten, gewrichten, huid, geslachtsorganen en bij de ziekte van Lyme. Het wordt soms gebruikt voor een operatie om een infectie te voorkomen. Bijvoorbeeld bij kinderen met veel kans op infecties of bij operaties waar hier veel kans op is.
Gonorroe wordt veroorzaakt door een bacterie. Met deze bacterie kun je besmet raken door seksueel contact.
Pasgeboren baby’s kunnen tijdens de bevalling een besmetting met gonorroe krijgen als de moeder hiermee is besmet. De baby kan dan een oogontsteking krijgen. Baby's met een oogontsteking door gonorroe krijgen hiervoor 1 keer een injectie met ceftriaxon.
Gonorroe, ook wel druiper genoemd, is een seksueel overdraagbare aandoening. Soms merk je niet dat je gonorroe hebt. Ongeveer de helft van de meisjes met gonorroe krijgt last van pijn, een gekleurde afscheiding en pijn bij het plassen. Negen op de 10 jongens met gonorroe krijgen last van een ontstoken plasbuis met afscheiding.
Gonorroe heeft soms ernstige gevolgen. Bij meisjes kan de infectie zich uitbreiden naar de baarmoeder en eierstokken. Daardoor kunnen zij onvruchtbaar worden. Bij mannen kunnen de prostaat en de zaadballen geïnfecteerd raken.
Verschijnselen
Verschijnselen van hersenvliesontsteking zijn bijvoorbeeld koorts, spierpijn en koude rillingen. Ook hoofdpijn, misselijkheid, en in de war zijn. Verder overgevoeligheid voor licht en geluid, lusteloosheid en pijnlijke gewrichten. Vaak ontstaat nekstijfheid: uw kind kan de kin dan niet meer op de borst krijgen.
Baby’s zien er vaak ziek en grauw uit en huilen veel. Vooral bij het wisselen van de luier (luierpijn). Verder kreunen ze, willen ze niet drinken en zijn ze moeilijk wakker te krijgen. Ze hebben niet altijd koorts.
In sommige gevallen kunnen kleine huidbloedinkjes ontstaan. Als u hierop duwt met een glas, blijven deze kleine paarsrode vlekjes te zien. Ze verbleken niet bij drukken. Dit ontstaat als de bacterie in het bloed terechtkomt en daar gaat groeien. Dit is een zeer ernstige situatie, die snelle opname in het ziekenhuis nodig maakt.
Oorzaak
Hersenvliesontsteking is een ontsteking van de vliezen rond de hersenen door virussen of bacteriën. Het wordt ook wel meningitis of nekkramp genoemd.
Behandeling
Wanneer de verwekker een bacterie is, schrijft de arts meestal een antibioticum voor. Als dit niet genoeg werkt of bij allergie voor dit antibioticum kan de arts ceftriaxon voorschrijven.
Voorkómen van hersenvliesontsteking
Is uw kind in nauw contact geweest met een patiënt met hersenvliesontsteking? Dan krijgt hij vaak een korte kuur met een antibioticum. Bijvoorbeeld ceftriaxon. Dit moet bij voorkeur binnen 24 uur gebeuren. Of op zijn laatst binnen 1 week na het uitbreken van de ziekte. Dit om verspreiding van de bacterie te voorkomen.
Een longontsteking is een infectie van het longweefsel. Uw kind voelt zich flink ziek, heeft koorts en moet vaak hoesten. Ook kan het kind slijm ophoesten. Het ademen kan pijnlijk zijn en uw kind is vaak benauwd.
Ceftriaxon wordt alleen gebruikt als de eerste-keuze-antibiotica niet goed werken. Bijvoorbeeld omdat de bacterie ongevoelig is voor deze antibiotica. Ceftriaxon werkt dan vaak wel. Het is een ‘reserve’-antibioticum. Artsen schrijven het zo min mogelijk voor, om te voorkomen dat bacteriën er ongevoelig (resistent) voor worden.
Verschijnselen
Bij een middenoorontsteking is de binnenkant van het oor ontstoken. Dit is het gedeelte dat achter het trommelvlies in het oor zit. Dit geeft een drukkende oorpijn, soms met koorts of een loopoor.
Behandeling
Meestal gaat een middenoorontsteking na een paar dagen vanzelf over. Een antibioticum is dan niet nodig. Ook werkt een antibioticum alleen als de infectie door een bacterie is veroorzaakt. In de meeste gevallen is de oorzaak een virus.
Als de ontsteking door een bacterie komt, wordt soms een antibioticum gegeven. Bijvoorbeeld als het kind erg ziek is door de ontsteking. Of als na 3 dagen de klachten nog even erg zijn. Meestal kiest de arts dan voor amoxicilline of co-trimoxazol.
Artsen schrijven alleen ceftriaxon voor als de eerste-keuze-antibiotica niet goed werken. Bijvoorbeeld omdat de bacterie ongevoelig is voor deze antibiotica. Ceftriaxon werkt dan vaak wel. Het is een ‘reserve’-antibioticum. Artsen schrijven dit medicijn zo min mogelijk voor, om te voorkomen dat bacteriën er ongevoelig (resistent) voor worden.
Bacteriën kunnen via de plasbuis in de blaas terechtkomen en daar een blaasontsteking veroorzaken. Dit geeft uw kind klachten, zoals:
Bij kleine kinderen zijn huilen of koorts soms de enige verschijnselen.
Nierbekkenontsteking
Soms kunnen de bacteriën vanuit de blaas verder het lichaam indringen en in het nierbekken komen. Daar veroorzaken de bacteriën een nierbekkenontsteking.
Verschijnselen
Kinderen met een nierbekkenontsteking hebben hoge koorts en zijn ziek. Ook hebben kinderen vaak pijn in de rug of zij. Door de pijn kan uw kind bijvoorbeeld moeilijk in en uit bed komen. Als u op de rug de onderkant van de ribben klopt, doet het pijn.
Behandeling
Ceftriaxon wordt alleen gebruikt als de eerste-keuze-antibiotica niet goed werken. Bijvoorbeeld omdat de bacterie ongevoelig is voor deze antibiotica. Ceftriaxon werkt dan vaak wel. Het is een ‘reserve’-antibioticum. Artsen schrijven dit medicijn zo min mogelijk voor, om te voorkomen dat bacteriën er ongevoelig (resistent) voor worden.
De huid kan geïnfecteerd raken met bacteriën, schimmels of virussen. Antibiotica helpen alleen bij infecties met bacteriën. De meeste infecties met bacteriën gaan vanzelf over. Dan is een antibioticum niet nodig.
Als wel een antibioticum nodig is, schrijven artsen meestal een antibioticum in een crème voor. Soms is een antibioticum zoals ceftriaxon nodig. Ceftriaxon is een ‘reserve’-antibioticum. Artsen schrijven het alleen voor bij zeer ernstige infecties met bacteriën die voor andere antibiotica ongevoelig (resistent) blijken.
Oorzaak
De oorzaak van de ziekte van Lyme is de beet van een teek. Deze teek heeft een infectie door een bacterie. Als de teek is geïnfecteerd met de Lyme-bacterie kan de ziekte door de beet worden overgedragen op de mens. De teek komt vooral voor in bossen, struiken en in de duinen. De teek kan zich vastbijten in de huid van de mens. Kinderen lopen extra risico op een tekenbeet.
Hoe kunt u de ziekte voorkomen?
Controleer na wandelen in een natuurgebied de huid van uw kind. Verwijder de teek zo snel mogelijk. Als u een teek binnen 24 uur verwijdert, heeft uw kind weinig risico op de tekenbeetziekte. Let tot 3 maanden na de beet op het ontstaan van een ronde, rode kring. Deze zit dan rondom de plaats van de tekenbeet. Ontstaat dit, of krijgt uw kind andere klachten? Neem dan contact op met de arts. Als u de teek pas na 24 uur verwijdert, neem dan altijd contact op met de arts.
Verwijder de teek met duim en wijsvinger of een pincet. Doe dit rechtstandig met een licht draaiende beweging zo dicht mogelijk bij de huid. Zorg dat u de teek met kop en al verwijderd. In de apotheek is een speciale tekenpincet te krijgen.
Ontsmet de teek of de huid van tevoren niet met alcohol of jodium. De kans bestaat dat de teek dan juist besmettelijk speeksel overdraagt. Na het verwijderen is het wel goed om de huid te ontsmetten. Noteer wanneer u de teek hebt verwijderd en waar de beet heeft gezeten. Dit kan belangrijk zijn als uw kind later toch last krijgt van de beet.
Verschijnselen
Een besmetting met de ziekte van Lyme merkt u meestal aan een ronde, zich uitbreidende, rode ring. Deze zit rond de plaats van de tekenbeet. De arts zal uw kind dan een antibioticumkuur voorschrijven.
Soms adviseren artsen om een antibioticum te gebruiken nog voordat een rode ring zichtbaar is. Zodat u hiermee de ziekte van Lyme voorkomt.
Is de ziekte niet op tijd behandeld? Dan kan de infectie zich uitbreiden naar de gewrichten en het zenuwstelsel. In dat geval wordt soms benzylpenicilline gebruikt om de ziekte tot staan te brengen.
Verschijnselen
Syfilis is een seksueel overdraagbare aandoening die ontstaat door een bacterie.
Zwangere vrouwen met syfilis kunnen hun baby hiermee besmetten. De besmetting van het kind kan tijdens de bevalling maar ook al tijdens de zwangerschap optreden. Er bestaat ook nog kans op besmetting jaren nadat de vrouw syfilis heeft gehad.
De ziekte heeft verschillende fasen. Na de besmetting ontstaat na 3 tot 5 weken een zweer met een harde rand. Deze zweer zit op de geslachtsdelen, het poepgat of de lippen. Dit gaat vanzelf weg. Na 6 tot 8 weken ontstaat er huiduitslag, koorts, gezwollen klieren en haaruitval. Verder vermoeidheid, pijn in de gewrichten en spieren en zweertjes op huid en in de mond.
Behandeling
Als de ziekte niet wordt behandeld, blijft de ziekte en kunnen organen worden aangetast. Daarom is het belangrijk de ziekte zo snel mogelijk te behandelen.
Sepsis is een infectie met bacteriën in de bloedbaan. Dit is een ernstige infectie, die direct behandeld moet worden met antibiotica.
Ceftriaxon is officieel geregistreerd bij kinderen. Registratie betekent dat de fabrikant ceftriaxon bij kinderen uitgebreid heeft onderzocht. Uit het onderzoek van de fabrikant blijkt dat het bij kinderen werkt en veilig is. De overheid heeft vervolgens goedgekeurd dat het medicijnte krijgen is.
Cefalosporine-antibiotica zoals ceftriaxon doden veel soorten bacteriën.
Nadat uw kind het medicijn heeft gekregen, verspreidt het via het bloed over het lichaam. Het komt bijna overal in het lichaam. En ook in de plas van uw kind. Het werkt tegen veel soorten bacteriën. Na een paar dagen van gebruik merkt uw kind dat de klachten van de infectie minder worden.
De injectie werkt binnen een paar uur. Eén dosis werkt 24 uur. Na een paar dagen van gebruik merkt uw kind dat de klachten van de infectie minder worden.
Kijk voor de juiste dosering op het etiket van de apotheek.
Hieronder vindt u per toedieningsvorm hoe uw kind het medicijn het beste kan gebruiken.
Ceftriaxon gebruikt een kind meestal als een kuur. Hoelang de kuur duurt, hangt af van de ziekte waarvoor uw kind het medicijn gebruikt.
Uw kind mag niet zomaar met de kuur stoppen. En uw kind moet de kuur helemaal af maken. Ook als uw kind voor het einde van de kuur niks meer van de infectie merkt. Dit betekent namelijk niet dat alle bacteriën zijn verdwenen.
Als uw kind eerder stopt, zijn de bacteriën meestal nog niet helemaal verdwenen. Hij kan dan opnieuw klachten krijgen.
Behalve het gewenste effect kan dit medicijn bijwerkingen geven. De meeste bijwerkingen die bekend zijn, zijn gemeld bij volwassenen. Over bijwerkingen bij kinderen is minder bekend dan bij volwassenen. Waarschijnlijk kunnen de bijwerkingen die bij volwassenen gemeld zijn, ook voorkomen bij kinderen. Zie voor deze bijwerkingen en hoe vaak deze voorkomen de informatie over ceftriaxon bij volwassenen.
Bijwerkingen waarvan bekend is dat ze kunnen voorkomen, zijn:
Aanval met spierschokken en spierkrampen.
Deze bijwerking komt zelden voor. Neem direct contact op met een arts.
Galstenen of nierstenen, vooral als uw kind jonger is dan 3 jaar en een hoge dosering gebruikt.
De stenen verdwijnen weer vanzelf als de kuur is gestopt.
Nierbeschadiging, voorals als uw kind jonger is dan 3 jaar en een hoge dosering gebruikt.
Raadpleeg de arts als uw kind binnen een paar dagen in gewicht aankomt. Of als het kind dikke enkels of onderbenen krijgt of niet meer plast.
Bij toediening in een ader (intraveneus): irritatie van de wand van het bloedvat, waar het infuus is aangelegd. Dit is te merken aan pijn, roodheid en zwelling op die plaats.
Om de kans hierop kleiner te maken zal de arts of verpleegkundige de injectie niet in een keer geven. Deza zal de vloeistof in een paar minuten laten inlopen. Ook is het soms mogelijk het medicijn gedurende bijvoorbeeld een half uur met een infuus te krijgen.
Bij toediening in een spier (intramusculair): pijn, roodheid en zwelling op de injectieplaats.
In injectievloeistof zit behalve ceftriaxon soms ook het pijnstillende medicijn lidocaïne, zodat de injectie minder pijnlijk is.
Maagdarmklachten, zoals diarree, misselijk zijn en overgeven.
De diarree kan ook nog optreden een paar weken nadat uw kind is gestopt met het medicijn. Het gaat meestal binnen een paar dagen over. Neem contact op met de arts als uw kind een ernstige vorm van diarree heeft. Dit is als het kind meermalen per dag waterdunne ontlasting heeft, moet overgeven en koorts heeft.
Koorts
Raadpleeg de arts bij hoge koorts of als uw kind erg ziek is.
Ontstoken slijmvliezen van mond(hoeken), keelholte, vagina of het poepgat.
Dit komt meestal door een candida-infectie (schimmel) van de slijmvliezen. Dit ontstaat doordat het normale evenwicht tussen schimmels en bacteriën is verstoord. Raadpleeg de arts als uw kind hier last van heeft.
Tekorten aan sommige bloedcellen.
Waarschuw de arts bij een of meer van de volgende verschijnselen bij uw kind. Onverklaarbare blauwe plekken, extreme vermoeidheid, keelpijn met koorts en blaren in de keel of neusbloedingen. Bij langdurig gebruik zal de arts regelmatig het bloed van uw kind controleren op eventuele afwijkingen.
Hoofdpijn
Heeft uw kind last van een bijwerking? Meld dit dan bij het bijwerkingencentrum lareb. Hier worden alle meldingen over bijwerkingen van medicijnen in Nederland verzameld. Ik wil een bijwerking melden
Ceftriaxon is voor kinderen te verkrijgen in:
Meer informatie over dit medicijn vindt u bij ceftriaxon bij kinderen bij volwassenen. In deze tekst vindt u onder andere informatie over:
Voor deze onderwerpen is de informatie voor kinderen en volwassenen hetzelfde, of is er geen specifieke informatie voor kinderen bekend.
Laatst bijgewerkt op 20-12-2019
Deze tekst is geschreven door het Geneesmiddel Informatie Centrum van de KNMP. Voor het opstellen van deze teksten is gebruik gemaakt van het Kinderformularium van het NKFK en andere wetenschappelijke bronnen. Hoewel bij het opstellen van de tekst uiterste zorgvuldigheid is betracht, is de KNMP niet aansprakelijk voor eventuele schade die zou kunnen voortvloeien uit enige onjuistheid in deze tekst.
Vond u deze informatie nuttig?
Bedankt voor uw keuze!
