Lichen sclerosus is een huidziekte. Vrouwen krijgen meestal klachten bij de schaamlippen, de ingang van de vagina en de anus. De huid is minder soepel, voelt strak en harder aan en jeukt. De huid kan licht en glanzend zijn en dunner worden.
Soms zit lichen sclerosus op andere plaatsen, zoals de buik, de rug, bovenbenen en bovenarmen.
Door de ziekte kan de huid bij de schaamlippen, vagina en de anus er anders uit gaan zien. Uw schaamlippen kunnen bijvoorbeeld kleiner worden.
De ziekte komt het meeste voor bij vrouwen tussen de 50 en 70 jaar.
U kunt soms een tijd veel klachten hebben en soms ook een tijd weinig klachten hebben.
U kunt niet genezen van lichen sclerosus. Een behandeling kan de klachten minder maken.
Soms veranderen de cellen bij de schaamlippen of de vagina. Er kan dan schaamlipkanker ontstaan. Het is niet duidelijk waarom de cellen veranderen.
Het is niet duidelijk waardoor lichen sclerosus komt. Er zijn verschillende ideeën over.
Lichen sclerosus is niet besmettelijk. U krijgt het ook niet via seks.
Kijk voor meer informatie over Lichen sclerosus op de schaamlippen, ingang van de vagina en anus op www.thuisarts.nlBij lichen sclerosus kunt u deze klachten krijgen:
Door de huidproblemen kunt u weer andere klachten krijgen, zoals:
Maak een afspraak met de arts die uw lichen sclerosus behandelt als u 1 of meer van deze klachten heeft:
Uw apotheker zorgt ervoor dat u uw medicijnen goed en veilig kunt gebruiken. Het maakt niet uit of u een medicijn korte tijd of langdurig nodig heeft.
De apotheker controleert elk recept. Bijvoorbeeld: is het juiste medicijn voorgeschreven en meegegeven, is de dosering goed, kan het medicijn samen met andere medicijnen die u gebruikt. Als het nodig is, overlegt uw apotheker met uw huisarts of specialist.
Uw apotheker houdt bij welke medicijnen u gebruikt. U kunt in de apotheek altijd om een overzicht van uw medicijnen vragen. Dit kunt u bijvoorbeeld meenemen als u uw specialist bezoekt, in het ziekenhuis wordt opgenomen of naar het buitenland gaat.
Uw apotheker, huisarts en het ziekenhuis kunnen informatie over uw medicijnen met elkaar delen als dat nodig is voor uw behandeling. Dit mag alleen als U daar toestemming voor geeft.
Krijgt u een medicijn dat u in de afgelopen 12 maanden niet hebt gebruikt? Dan krijgt u extra uitleg over deze medicijnen.
De apotheker heeft daar hulpmiddelen voor. Als uw zorgverzekeraar toestemming geeft, kan uw apotheker uw medicijnen per dag en per tijdstip van inname in aparte zakjes voor u laten verpakken.
Heeft u vragen over uw medicijnen, of problemen met het gebruik? Bijvoorbeeld moeite met slikken van medicijnen, openmaken van de verpakking, of last van een vervelende bijwerking? Vraag uw apotheker om een persoonlijk gesprek. Hij kijkt dan samen met u welke mogelijkheden er zijn om uw probleem te verhelpen.
Uw apotheker en huisarts kunnen u uitnodigen voor een gesprek over uw medicijnen. Dit is mogelijk bij patiënten ouder dan 65 jaar die langdurig meer dan 5 medicijnen gebruiken. Samen met u bespreken ze of er verbetering mogelijk is. Als u bijvoorbeeld last hebt van bijwerkingen van een medicijn kan het soms vervangen worden door een ander medicijn.
Bij de apotheek kunt u terecht voor advies over medicijnen die u zonder recept (= zelfzorgmedicijnen) kunt kopen, voor verbandmiddelen en cosmetica. De apotheek kan zelfzorgmedicijnen voor u opnemen in uw medicatiedossier. Dan kan de apotheker controleren of u ze veilig samen met uw receptmedicijnen kunt gebruiken.
Bent u moeilijk ter been? Informeer bij uw apotheek of zij uw medicijnen bij u thuis kunnen bezorgen.
Clobetasol
Clobetasol is een bijnierschorshormoon, ofwel een corticosteroïd. Clobetasol zorgt voor minder pijn en jeuk. Hierdoor wordt de kans op littekens of vergroeiingen kleiner. Ook de kans op schaamlipkanker wordt kleiner.
Medicijnen tegen afweerreacties, op de huid
Deze groep medicijnen worden ook wel immunosuppresiva of afweeronderdrukkende middelen genoemd. Ze worden gebruikt bij de huid- en slijmvliesaandoening lichen sclerosus. Immunosuppresiva verminderen de irritatie en de ontsteking. Ze worden gebruikt wanneer andere medicijnen op de huid niet voldoende helpen. Voorbeelden zijn pimecrolimus en tacrolimus.
Laatst bijgewerkt KNMP: 25-04-2022
Laatst bijgewerkt NHG: 02-02-2022
Deze tekst is geschreven door het Geneesmiddel Informatie Centrum van de KNMP. Hoewel bij het opstellen van de tekst uiterste zorgvuldigheid is betracht, is de KNMP niet aansprakelijk voor eventuele schade die zou kunnen voortvloeien uit enige onjuistheid in deze tekst.
Vond u deze informatie nuttig?
Bedankt voor uw keuze!
