Oorpijn bij kinderen komt bijna altijd door een ontsteking van het middenoor. Het middenoor is de ruimte direct achter het trommelvlies in het oor.
Als uw kind een middenoor-ontsteking heeft, gaat de ergste oorpijn meestal vanzelf over. Vaak binnen 2 tot 3 dagen. Bij kinderen jonger dan 2 jaar kan de oorpijn langer dan 1 week blijven.
Kinderen van 5 jaar en ouder krijgen minder vaak een middenoor-ontsteking. En na de puberteit komt het bijna helemaal niet meer voor.
Het middenoor is de ruimte direct achter het trommelvlies. Er loopt een klein gangetje van het middenoor naar de neus en keel. Dit gangetje heet de buis van Eustachius.
1: uitwendige gehoorgang
2: trommelvlies
3, 4, 5: gehoorsbeentjes
6: middenoor
7: evenwichtsorgaan
8: buis van Eustachius
9: slakkenhuis
10: gehoorzenuw
Een middenoor-ontsteking begint meestal met een gewone verkoudheid of keelpijn. Het verkoudheidsvirus zit in de neus en keel. Door de buis van Eustachius kan het virus ook in het middenoor komen. Het middenoor wordt dan ook 'verkouden' en dat noemen we een middenoor-ontsteking. Vaak komen er ook bacteriën bij.
Kijk voor meer informatie over Middenoorontsteking op www.thuisarts.nl
Als uw kind een middenoor-ontsteking heeft, merkt u vaak deze dingen:
Uw kind:
Peuters kunnen buikpijn of diarree hebben, of ze kunnen overgeven (braken). Ze zijn 'hangerig' en hebben geen zin in eten.
Baby’s drinken niet goed of ze huilen snel. Ze zitten steeds aan het oor dat pijn doet en slapen 's nachts niet goed.
Soms scheurt het trommelvlies doordat er veel druk op staat. Er komt dan vocht uit het oor van uw kind. Dit heet een loopoor. Soms zit hier ook wat bloed bij. Dat kan geen kwaad.
De pijn is snel weg als het trommelvlies scheurt.
Een loopoor gaat meestal binnen 1 week weer over. En ook het scheurtje in het trommelvlies gaat meestal vanzelf weer dicht.
Bel uw huisarts als 1 of meer van deze dingen kloppen voor uw kind:
Bij een loopoor:
Als uw kind van de huisarts antibiotica heeft gekregen:
Uw apotheker zorgt ervoor dat u uw medicijnen goed en veilig kunt gebruiken. Het maakt niet uit of u een medicijn korte tijd of langdurig nodig heeft.
De apotheker controleert elk recept. Bijvoorbeeld: is het juiste medicijn voorgeschreven en meegegeven, is de dosering goed, kan het medicijn samen met andere medicijnen die u gebruikt. Als het nodig is, overlegt uw apotheker met uw huisarts of specialist.
Uw apotheker houdt bij welke medicijnen u gebruikt. U kunt in de apotheek altijd om een overzicht van uw medicijnen vragen. Dit kunt u bijvoorbeeld meenemen als u uw specialist bezoekt, in het ziekenhuis wordt opgenomen of naar het buitenland gaat.
Uw apotheker, huisarts en het ziekenhuis kunnen informatie over uw medicijnen met elkaar delen als dat nodig is voor uw behandeling. Dit mag alleen als U daar toestemming voor geeft.
Krijgt u een medicijn dat u in de afgelopen 12 maanden niet hebt gebruikt? Dan krijgt u extra uitleg over deze medicijnen.
De apotheker heeft daar hulpmiddelen voor. Als uw zorgverzekeraar toestemming geeft, kan uw apotheker uw medicijnen per dag en per tijdstip van inname in aparte zakjes voor u laten verpakken.
Heeft u vragen over uw medicijnen, of problemen met het gebruik? Bijvoorbeeld moeite met slikken van medicijnen, openmaken van de verpakking, of last van een vervelende bijwerking? Vraag uw apotheker om een persoonlijk gesprek. Hij kijkt dan samen met u welke mogelijkheden er zijn om uw probleem te verhelpen.
Uw apotheker en huisarts kunnen u uitnodigen voor een gesprek over uw medicijnen. Dit is mogelijk bij patiënten ouder dan 65 jaar die langdurig meer dan 5 medicijnen gebruiken. Samen met u bespreken ze of er verbetering mogelijk is. Als u bijvoorbeeld last hebt van bijwerkingen van een medicijn kan het soms vervangen worden door een ander medicijn.
Bij de apotheek kunt u terecht voor advies over medicijnen die u zonder recept (= zelfzorgmedicijnen) kunt kopen, voor verbandmiddelen en cosmetica. De apotheek kan zelfzorgmedicijnen voor u opnemen in uw medicatiedossier. Dan kan de apotheker controleren of u ze veilig samen met uw receptmedicijnen kunt gebruiken.
Bent u moeilijk ter been? Informeer bij uw apotheek of zij uw medicijnen bij u thuis kunnen bezorgen.
Paracetamol
Meestal gaat een middenoorontsteking na een paar dagen vanzelf over. Een behandeling is lang niet altijd nodig. Om de oorpijn te bestrijden kan paracetamol worden gebruikt. Paracetamol werkt pijnstillend en koortsverlagend.
Antibacteriële middelen
Antibacteriële middelen worden ook wel antibiotica genoemd en hebben een groeiremmende of dodende werking op bacteriën. Antibiotica zijn zelden nodig bij een middenoorontsteking. Antibiotica zorgen er niet voor dat de klachten sneller over gaan. Soms kan uw arts wel antibiotica voorschrijven, bijvoorbeeld als uw kind erg ziek is of als uw kind jonger is dan 6 maanden
Antibacteriële middelen worden als volgt onderverdeeld:
Penicilline-antibiotica
Penicilline-antibiotica doden vele soorten bacteriën en hebben een goede opname in het lichaam. Ze blokkeren een eiwit dat een belangrijke rol speelt bij de bacteriegroei waardoor de bacterie afsterft. Voorbeelden zijn amoxicilline en amoxicilline in combinatie met clavulaanzuur.
Antibiotica van het sulfonamide-type
Antibiotica van het sulfonamide-type zijn middelen die vele soorten bacteriën doden. Ze dringen door in de bacterie en verhinderen de aanmaak van een stof die essentieel is voor de bacterie. Hierdoor sterft de bacterie. Voorbeeld is sulfamethoxazol in combinatie met trimethoprim.
Macrolide-antibiotica
Macrolide-antibiotica zijn middelen die de groei van vele soorten bacteriën remmen. Ze grijpen in op de eiwitaanmaak binnen de bacterie. Een bacterie kan zonder eiwitten niet verder groeien. Hierdoor sterft de bacterie.
Macrolide-antibiotica worden vooral gebruikt tegen bacteriën die ongevoelig zijn voor andere antibiotica en bij mensen die overgevoelig zijn voor penicillinen. Voorbeelden zijn azitromycine en erytromycine.
Tetracycline-antibiotica
Tetracycline-antibiotica zijn middelen die de groei van vele soorten bacteriën remmen. Ze remmen de eiwitaanmaak van de bacterie. Een bacterie die geen eiwit kan aanmaken kan zich niet meer vermenigvuldigen en sterft af. Voorbeelden zijn doxycycline, minocycline en tetracycline.
Cefalosporine-antibiotica
Cefalosporine-antibiotica doden vele soorten bacteriën. Ze blokkeren een eiwit dat een belangrijke rol speelt bij de bacteriegroei, waardoor de bacterie afsterft. Voorbeelden zijn cefaclor, ceftibuten, ceftazidim, ceftriaxon en cefuroxim.
Chinolon-antibiotica
Chinolon-antibiotica bestrijden veel soorten bacteriën. Soms schrijft de arts bij een langdurige middenoorontsteking met een loopoor een chinolon-antibioticum voor. Dat kan via de mond (bijvoorbeeld ciprofloxacine) of via oordruppels (bijvoorbeeld ofloxacine).
Antibiotica in combinatie met bijnierschorshormonen in het oor
Antibiotica doden bacteriën of remmen de groei van bacteriën. Bijnierschorshormonen remmen de ontstekingsverschijnselen, zoals zwelling, pijn en jeuk. Een voorbeeld is dexamethason in combinatie met framycetine en gramicidine.
Polymyxine B in het oor
Polymyxine B bestrijdt veel bacteriën. Hierdoor verdwijnen de pijn en jeuk. Het wordt ook gebruikt in combinatie met andere antibiotica, zoals oxytetracycline, neomycine en chlooramfenicol.
Lidocaïne in het oor
Lidocaïne-oordruppels verdoven de gehoorgang. Het pijnstillende effect van deze druppels is matig. Lidocaïne oordruppels mogen niet bij alle soorten oorpijn gebruikt worden. Overleg eerst met uw arts voordat u deze oordruppels gaat gebruiken.
Laatst bijgewerkt KNMP: 03-03-2022
Laatst bijgewerkt NHG: 22-02-2022
Deze tekst is geschreven door het Geneesmiddel Informatie Centrum van de KNMP. Hoewel bij het opstellen van de tekst uiterste zorgvuldigheid is betracht, is de KNMP niet aansprakelijk voor eventuele schade die zou kunnen voortvloeien uit enige onjuistheid in deze tekst.
Vond u deze informatie nuttig?
