Longfibrose
Longfibrose is een chronische ziekte van de longen. De luchtpijp vertakt zich in de longen. Deze vertakkingen komen uit in miljoenen kleine holtes, de longblaasjes. Via deze blaasjes komt zuurstof in het bloed en gaat koolzuurgas (CO2) er uit. Bij longfibrose zijn de wanden van deze blaasjes verdikt door bindweefselvorming. Hierdoor kan zuurstof minder goed in het bloed komen. Ook koolzuurgas kan het bloed minder goed verlaten. Er komt dan onvoldoende zuurstof in het bloed en er blijft te veel koolstofdioxide in het bloed achter.
Oorzaken van longfibrose zijn langdurige blootstelling aan chemische stoffen of asbest, medicijnen die gebruikt worden bij chemotherapie, bestraling, reuma en andere chronische ontstekingsziekten, infecties met schimmels (duivenmest, vochtig hooi). In ongeveer de helft van de gevallen is niet bekend wat de oorzaak is.
Longfibrose is niet te genezen. Medicijnen zoals ontstekingsremmers en afweeronderdrukkers kunnen de ziekte wel afremmen. Als de ziekte vergevorderd is krijgt u vaak zuurstof via een slangetje in uw neus. Uiteindelijk is in sommige gevallen longtransplantatie nodig.
Bronchopulmonale dysplasie (BPD)
Bronchopulmonale dysplasie is een aandoening die voorkomt bij baby's die te vroeg zijn geboren. Als een baby te vroeg wordt geboren, zijn de longen nog niet helemaal af. Soms krijgen deze baby's na de geboorte hulp bij het ademen. Hierdoor kunnen de longen beschadigen. Baby's met BPD hebben het benauwd, ademen snel en soms piepend, en ze houden vocht vast.
Baby's met BPD hebben meestal lange tijd hulp nodig bij het ademen. Soms krijgen ze ook medicijnen. Plastabletten (zoals hydrochloorthiazide) zorgen ervoor dat de longen niet te veel vocht vasthouden, waardoor de baby makkelijker kan ademen. Bijnierschorshormonene, ofwel corticosteroïden (zoals hydrocortison) worden gebruikt om te zorgen dat de baby makkelijker weer van de beademing afkomt.
Sporadische lymfangioleimyatose (S-LAM)
Sporadische lymfangioleimyatose (S-LAM) is een zeldzame ziekte die vooral bij vrouwen voorkomt. S-LAM ontstaat doordat bepaalde spiercellen zich ongeremd ophopen, met name in de longen. Iemand met S-LAM krijgt vaak last van longklachten, zoals kortademigheid, borstpijn en vochtophoping in de longen.
Longfibrose
Door het tekort aan zuurstof voelt u zich moe, benauwd en kortademig. U moet vaak hoesten. Doordat organen zoals uw hart en de hersenen te weinig zuurstof krijgen, kunt u daar ook problemen mee krijgen. Bijvoorbeeld hartfalen of concentratieproblemen. Vaak heeft u een tekort aan energie en voelt u zich lusteloos. Naarmate u de ziekte langer heeft, krijgt u steeds meer klachten.
Bronchopulmonale dysplasie (BPD)
Soms krijgen deze baby's na de geboorte hulp bij het ademen. Hierdoor kunnen de longen beschadigen. Baby's met BPD hebben het benauwd, ademen snel en soms piepend, en ze houden vocht vast.
Sporadische lymfangioleimyatose (S-LAM)
S-LAM ontstaat doordat bepaalde spiercellen zich ongeremd ophopen, met name in de longen. Iemand met S-LAM krijgt vaak last van longklachten, zoals kortademigheid, borstpijn en vochtophoping in de longen.
Uw apotheker zorgt ervoor dat u uw medicijnen goed en veilig kunt gebruiken. Het maakt niet uit of u een medicijn korte tijd of langdurig nodig heeft.
De apotheker controleert elk recept. Bijvoorbeeld: is het juiste medicijn voorgeschreven en meegegeven, is de dosering goed, kan het medicijn samen met andere medicijnen die u gebruikt. Als het nodig is, overlegt uw apotheker met uw huisarts of specialist.
Uw apotheker houdt bij welke medicijnen u gebruikt. U kunt in de apotheek altijd om een overzicht van uw medicijnen vragen. Dit kunt u bijvoorbeeld meenemen als u uw specialist bezoekt, in het ziekenhuis wordt opgenomen of naar het buitenland gaat.
Uw apotheker, huisarts en het ziekenhuis kunnen informatie over uw medicijnen met elkaar delen als dat nodig is voor uw behandeling. Dit mag alleen als U daar toestemming voor geeft.
Krijgt u een medicijn dat u in de afgelopen 12 maanden niet hebt gebruikt? Dan krijgt u extra uitleg over deze medicijnen.
De apotheker heeft daar hulpmiddelen voor. Als uw zorgverzekeraar toestemming geeft, kan uw apotheker uw medicijnen per dag en per tijdstip van inname in aparte zakjes voor u laten verpakken.
Heeft u vragen over uw medicijnen, of problemen met het gebruik? Bijvoorbeeld moeite met slikken van medicijnen, openmaken van de verpakking, of last van een vervelende bijwerking? Vraag uw apotheker om een persoonlijk gesprek. Hij kijkt dan samen met u welke mogelijkheden er zijn om uw probleem te verhelpen.
Uw apotheker en huisarts kunnen u uitnodigen voor een gesprek over uw medicijnen. Dit is mogelijk bij patiënten ouder dan 65 jaar die langdurig meer dan 5 medicijnen gebruiken. Samen met u bespreken ze of er verbetering mogelijk is. Als u bijvoorbeeld last hebt van bijwerkingen van een medicijn kan het soms vervangen worden door een ander medicijn.
Bij de apotheek kunt u terecht voor advies over medicijnen die u zonder recept (= zelfzorgmedicijnen) kunt kopen, voor verbandmiddelen en cosmetica. De apotheek kan zelfzorgmedicijnen voor u opnemen in uw medicatiedossier. Dan kan de apotheker controleren of u ze veilig samen met uw receptmedicijnen kunt gebruiken.
Bent u moeilijk ter been? Informeer bij uw apotheek of zij uw medicijnen bij u thuis kunnen bezorgen.
Nintedanib
Nintedanib remt de groei van de cellen in de wand van de longblaasjes. Hierdoor worden de longblaasjes minder snel dik en stug. U kunt hierdoor langer beter blijven ademen. De ziekte verloopt dan minder snel.
Pirfenidon
Pirfenidon remt de aanmaak en groei van eiwitten en cellen die betrokken zijn bij de vorming van littekens. Ook zorgt het voor minder opstapeling van ontstekingscellen. Hierdoor worden de longblaasjes minder snel dik en stug. U kunt hierdoor langer beter blijven ademen. De ziekte verloopt dan minder snel.
Hydrochloorthiazide
Door plastabletten (zoals hydrochloorthiazide) scheiden de nieren meer zout uit, dat vocht met zich meetrekt en via de urine afvoert. Hierdoor houden de longen minder vocht vast, waardoor de baby makkelijker kan ademen.
Bijnierschorshormonen
Bijnierschorshormonen, ofwel corticosteroïden, verminderen de ontsteking in de longen. Voorbeelden hiervan zijn hydrocortison en dexamethason.
Sirolimus
S-LAM kan worden behandeld met sirolimus. Dit medicijn remt de groei van de S-LAM-cellen. Hierdoor hopen de S-LAM-cellen zich minder op en nemen de longklachten af.
Laatst bijgewerkt KNMP: 18-09-2020
Deze tekst is geschreven door het Geneesmiddel Informatie Centrum van de KNMP. Hoewel bij het opstellen van de tekst uiterste zorgvuldigheid is betracht, is de KNMP niet aansprakelijk voor eventuele schade die zou kunnen voortvloeien uit enige onjuistheid in deze tekst.
Vond u deze informatie nuttig?
Bedankt voor uw keuze!
